Błędne naliczenie wynagrodzenia (Employee’s outstanding wages)

Obowiązkiem pracodawcy jest dopilnowanie, aby wynagrodzenie pracowników zostało prawidłowo obliczone i wypłacone w uzgodnionym dniu. Obowiązkiem każdego pracownika jest dostarczenie pracodawcy wszystkich informacji potrzebnych do obliczenia jego wynagrodzenia, takich jak ewidencja przepracowanych przez niego godzin.

Pracownicy mają prawo do otrzymania odsetek za zwłokę, jeśli ich wynagrodzenie nie zostanie wypłacone w terminie.

Obowiązkiem pracownika jest również poinformowanie pracodawcy, jeśli uważa on, że jego wynagrodzenie zostało błędnie naliczone. Zasada ta obowiązuje niezależnie od tego, czy pracownik otrzymał zbyt niskie czy zbyt wysokie wynagrodzenie. Pracodawca ma prawo domagać się zwrotu pieniędzy, jeśli przypadkowo wypłacił pracownikowi zbyt wysoką kwotę.

Zaleca się, aby pracodawcy i pracownicy rozwiązywali między sobą wszelkie spory dotyczące wypłaty wynagrodzeń. Jeśli nie jest to możliwe, wówczas spór może być ostatecznie rozstrzygnięty tylko w sądzie. Wskazówki i porady dotyczące wypłaty wynagrodzeń są dostępne w wydziałach ds. BHP Regionalnych Agencji Administracji Państwowej, jednakże wydziały te nie mogą zapewnić zastępstwa prawnego ani występować na drogę sądową.

Opóźnienia w płatnościach

Pracownicy mają prawo do otrzymania odsetek za zwłokę zgodnie z fińską ustawą o odsetkach, jeżeli ich wynagrodzenie nie zostanie wypłacone w uzgodnionym dniu – zarówno w okresie zatrudnienia, jak i w momencie zakończenia umowy.

Jeśli jakakolwiek część wynagrodzenia pracownika zostanie wypłacona z opóźnieniem po zakończeniu umowy, musi on otrzymać nie tylko odsetki za zwłokę, ale również pełne wynagrodzenie za każdy dzień, do sześciu dni kalendarzowych, o które opóźniona jest wypłata. Liczba dni, za które musi być wypłacone pełne wynagrodzenie, liczona jest od dnia następującego po dniu, w którym wynagrodzenie powinno być wypłacone, niezależnie od tego, czy pracownik przepracowałby te dni, gdyby jego umowa nie została rozwiązana.

Określenie, co stanowi „pełne wynagrodzenie” pracownika, zależy od okoliczności. Jeżeli pracownik otrzymywał wyłącznie wynagrodzenie na podstawie czasu pracy, kwota należna za dni, o które nastąpiło opóźnienie, jest zazwyczaj obliczana na podstawie jego wynagrodzenia na podstawie czasu pracy.

Wyjątki

Nie wypłaca się żadnych dodatkowych kwot za dni, w których płatność jest opóźniona, jeżeli:

  • nie ma zgody co do kwoty lub
  • rozbieżność jest spowodowana błędnym naliczeniem.

Pracownik zachowuje jednak prawo do otrzymywania rekompensaty za zwłokę, o ile zwróci uwagę pracodawcy na tę różnicę w ciągu miesiąca od zakończenia umowy.

Pracodawca ma trzy dni od momentu otrzymania powiadomienia od pracownika na skorygowanie rozbieżności. Jeśli po upływie trzech dni płatność nie zostanie dokonana, pracownikowi przysługuje pełne wynagrodzenie za te dni, o które płatność jest opóźniona.

Terminy ubiegania się o niewypłacone wynagrodzenie

Obowiązuje termin, po upływie którego pracodawca nie ma już obowiązku wypłacania wynagrodzenia, o które pracownik się nie upomniał. Obowiązuje również termin na wniesienie pozwu o wypłatę niewypłaconego wynagrodzenia.

Termin ubiegania się o niewypłacone wynagrodzenie w okresie zatrudnienia

Pracownicy mają maksymalnie pięć lat na dochodzenie należnych im wynagrodzeń. Termin ten dotyczy wynagrodzenia podstawowego i różnych dodatków, niezależnie od tego, czy są one przewidziane w umowie o pracę, porozumieniu zbiorowym czy w ustawie o umowach o pracę.

Termin liczony jest od dnia, w którym powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Bieg terminu zostaje przerwany, jeśli pracownik wystąpi z roszczeniem lub zawiadomi pracodawcę o zadłużeniu innymi oficjalnymi kanałami, a zostaje ustalony nowy termin pięciu lat.

Termin ubiegania się o niewypłacone wynagrodzenie godzinowe przewidziane w ustawie o czasie pracy, np. wynagrodzenie za nadgodziny, wynosi dwa lata. Pracownicy mają prawo do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, jeśli pracują w godzinach nadliczbowych. Termin liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym pracownik nabył prawo do wynagrodzenia lub czasu wolnego od pracy. Pracownik traci prawo do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jeżeli nie wystąpi o jego wypłatę w ciągu dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym godziny nadliczbowe zostały naliczone.

Termin ubiegania się o niewypłacone wynagrodzenie po zakończeniu umowy o pracę

Termin ubiegania się o niewypłacone wynagrodzenie, na podstawie ustawy o umowach o pracę lub ustawy o czasie pracy, wynosi dwa lata od zakończenia umowy o pracę, chyba że prawo do zgłaszania roszczeń wygasło przed zakończeniem stosunku pracy.

Niewypłacone wynagrodzenia oparte na porozumieniu zbiorowym mogą być dochodzone do pięciu lat później, jeżeli

  • postanowienia porozumienia zbiorowego, na których opiera się roszczenie, są wyraźnie niejednoznaczne
  • po zakończeniu umowy o pracę pojawił się spór o zastosowanie przepisów.

Puolankielisten sisältöjen ohjausteksti


Fińskie urzędy bezpieczeństwa i higieny pracy posługują się językiem fińskim, szwedzkim i angielskim. Nasza infolinia udziela porad w kwestiach związanych ze zdrowiem i bezpieczeństwem pracy oraz warunkami zatrudnienia pod numerem +358 295 016 620. Więcej informacji znajduje się na stronie Telephone Service w języku angielskim. Jeśli chcesz skontaktować się z nami za pośrednictwem poczty elektronicznej, listu lub w inny sposób, prosimy o kontakt z wydziałem bezpieczeństwa i higieny pracy regionalnej agencji administracyjnej [fin. aluehallintovirasto], której jurysdykcji podlega Twoje miejsce pracy. Dane kontaktowe wydziałów bezpieczeństwa i higieny pracy można znaleźć w języku angielskim na stronie Contact Information.